زمینه و هدف: وقوع زلزله در استان تهران و البرز سبب پیامدهای ناگوار انسانی، خسارتهای سنگین اقتصادی و نیاز به تخصیص حجم زیادی از منابع و فعالیتهای کشور در زمان بازتوانی خواهد شد. از این رو ضروری است برنامهریزی بر مراحل قبل از سانحه در جهت کسب آمادگی و شناخت آسیبپذیری تمرکزکند. در مقاله حاضر تلاش شده، چارچوب برنامهریزی استراتژیک ضمن شناخت عوامل درونی و بیرونی اثرگذار بر برنامه، راهبردهایی مناسب جهت کسب آمادگی در مرحله قبل و پس از زلزله احتمالی برای مناطق شهری معرفی شود.
روش: این مقاله مبتنی بر رویکردی توصیفی-تحلیلی بوده که در راستای پیشبرد اهداف، نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدهای فراروی کاهش آسیبپذیری کالبدی و آمادگی در برابر زلزله از طریق مطالعهی اسناد، کتب، رسالات و مقالات، همچنین تولید نقشه احتمال وقوع زلزله و نقشه آسیبپذیری و آنالیز آنها شناسایی و مورد ارزیابی واقع شد و در نهایت با انجام تحلیل سوات راهبردها تعیین و سیاستهایی در جهت تحقق آنها پیشنهاد گردید. در این مقاله نقشههای مورد نیاز در نرمافزار ArcGIS تهیه شده است.
یافته ها: نقشه پهنهبندی خطر استان تهران و البرز نشان داد که 12% از سطح منطقه در پهنه خطرپذیری زیاد و بسیار زیاد قرار دارد که شهر تهران، کرج و شمیرانات در این محدوده واقعاند و از مرکز منطقه به لبهها میزان خطر کم میشود. مواردی چون گرایش به خرید خانه دوم بین مردم در حومه شهر، امکان تحولات سازنده و مثبت در ساختارهای کالبدی شهر تهران به سبب آگاهی مسئولین از اثرات زلزله و موقعیت ویژه و امکانات استان در کشور از مهمترین ظرفیتهای فراروی تحقق برنامههای آمادگی و کاهش خطر است. از سوی دیگر تجمع داراییها و آمادگی پایین سازمانها برای پاسخگویی در زمان بحران از عمده موانع تحقق آن است.
نتیجه گیری: بازسازی، فرصتی برای برنامهریزی آینده و حفظ گذشته است؛ با آمادهسازی کالبدی جامعه میتوان از اثرات و پیامدهای مخرب زلزله کاست و سبب بازسازی پایدار شد. از مهمترین استراتژیهای تدوین شده برای مقطع زمانی پیش از رخداد زلزله تهیه سیستم اطلاعاتی جامع برای شناخت دقیق در حوزههایی همچون شناخت ذیالنفعها یا پتانسیل منطقه برای تامین مصالح در زمان بازسازی و همچنین تعداد نیروی کار ماهر در تمامی بخشهای ساخت است، که سبب کاهش سردرگرمی مسئولین و تصمیمگیری بهتر آنها درحوزه تامین مصالح، نیروی کار و ... میشود.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |