Zenian B, Fallahi A. Planning for temporary settlement after probable earthquake in the scales of city, regions and neighborhood
Case study: Tehran city, 10th district, Beryanak- Haft Chenar neighborhood
. Disaster Prev. Manag. Know. 2017; 7 (3) :250-272
URL:
http://dpmk.ir/article-1-158-fa.html
زنیان بهاره، فلاحی علیرضا. برنامه ریزی سکونتگاه موقت پس از وقوع زلزله احتمالی در سه مقیاس شهر، منطقه و محله ، مورد مطالعاتی: شهر تهران، منطقه 10، محله بریانک – هفت چنار
. دانش پیشگیری و مدیریت بحران. 1396; 7 (3) :250-272
URL: http://dpmk.ir/article-1-158-fa.html
1- کارشناس ارشد بازسازی پس از سانحه دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
2- دانشگاه شهید بهشتی ، تهران ، ایران
چکیده: (5799 مشاهده)
زمینه و هدف: برنامه ریزی پیش از وقوع سوانح یکی از مهمترین مباحث در مدیریت شهرهای بزرگ محسوب میشود که میتواند تاثیر بسزایی در کاهش خطرات و خسارات احتمالی آینده داشته باشد. کلانشهر تهران از یک سو به دلیل تمرکز جمعیت، تراکم فزاینده ساختمانی و عدم رعایت استانداردهای ایمنی، و از سوی دیگر به دلیل قرارگیری در یک پهنه لرزه خیز، از منظر مخاطرات بسیار قابل تأمل بوده و نیازمند برنامه ریزی جامع و عمیق پیش از وقوع سوانح میباشد. برنامه ریزی سکونتگاه موقت، به منظور شناسایی روشهای مناسب و تأمین سکونتگاه در مناطق شهری، علاوه بر رفع نیاز بازماندگان پس از وقوع سوانح و کمک به بازگشت سریعتر جامعه به شرایط پیشین، آمادگی مواجهه با سانحه و مدیریت شرایط بحرانی را افزایش میدهد. هدف این پژوهش دستیابی به یک برنامه جامع و پویا جهت آمادگی در برابر سوانح و تامین نیازهای حیاتی بازماندگان در منطقه 10 شهر تهران است که درعین دارا بودن تراکم جمعیت و مسکن، از فرسودگی بالایی رنج می برد.
روش: پژوهش حاضر ماهیتاً توصیفی–تحلیلی و دارای رویکرد کیفی است. برنامه ریزی در این تحقیق بر اساس رویکرد برنامه ریزی جامع سوانح و به کمک روش برنامه ریزی راهبردی صورت میپذیرد که علاوه بر هماهنگی بین فعالیتهای دولت و جامعه، بر بازتوانی همه بخشهای شهر در کنار تأمین مسکن تاکید مینماید. در راستای پیشبرد اهداف پژوهش و یافتن نقاط قوت، ضعف، فرصتها و تهدیدهای پیش روی برنامه ریزی سکونتگاه موقت در محدوده مورد مطالعه از ابزاری نظیر مطالعات اسنادی وکتابخانه ای، مشاهده دقیق منطقه و محله، و مصاحبه با مردم محله استفاده شده است.
یافته ها: پژوهش حاضر ضمن بررسی ادبیات نظری و روشهای برنامه ریزی، به کمک تکنیک سوآت سعی کرده است تا به یک برنامه راهبردی با رویکردهای آمادگی و کاهش خطر پیش از وقوع سانحه و رویکرد توسعه پایدار سکونتگاههای موقت انسانی پس از سانحه در چهار حوزه مدیریتی، کالبدی، محیط طبیعی و اجتماعی و اقتصادی و در سه مقیاس شهر، منطقه و محله دست یابد.
نتیجه گیری: از مهمترین دستاوردهای این برنامه میتوان به روش اسکان انفرادی خانوار با کمک گرفتن از توان مالی و اعتباری هر خانوار همراه با کمکها و اعتبارات دولتی و روش اسکان جمعی و گروهی خانواده ها در محله بر اساس داراییها، پتانسیلها و ظرفیتهای محله همراه با کمکها و اعتبارات دولتی اشاره کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/4/12 | پذیرش: 1396/6/13 | انتشار الکترونیک: 1396/6/28