Kabiri S, Maddahi J, Anbari M, Heidari H, Nasiri A, Nazari A, et al . The Factors Affecting The Performance of Neighborhood Emergency Response Volunteers (Davam Groups) in Tehran, Iran. Disaster Prev. Manag. Know. 2024; 14 (3) :258-273
URL:
http://dpmk.ir/article-1-686-fa.html
کبیری سعید، مداحی جواد، عنبری موسی، حیدری حسین، نصیری علی، نظری امین، و همکاران.. آسیبشناسی عملکرد گروههای دوام (داوطلب واکنش اضطراری محله) در شهر تهران. دانش پیشگیری و مدیریت بحران. 1403; 14 (3) :258-273
URL: http://dpmk.ir/article-1-686-fa.html
1- گروه جامعه شناسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاددانشگاهی، تهران، ایران.
2- گروه مطالعات خانواده، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاددانشگاهی، تهران، ایران.
3- گروه توسعه اجتماعی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
4- گروه سلامت در حوادث، بلایا و پدافندغیرعامل، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران
5- مرکز مطالعات و برنامهریزی شهر تهران، تهران، ایران.
6- سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، تهران، ایران.
چکیده: (4109 مشاهده)
زمینه و هدف جهان ما با بحرانهای طبیعی مکرر و متنوع دستوپنجه نرم میکند. مشارکت فعال شهروندان در مدیریت و کاهش این بحرانها به یک روند قابلتوجه و بیبدیل در امر مدیریت بحران تبدیل شده است. مردم بهعنوان بخش پویای نظام مدیریت بحران، همواره نقش اساسی در بهکارگیری منابع، پیشگیری و کاهش اثرات، مقابله و بازسازی پس از بحران دارند. گروههای واکنش اضطراری محله (گروههای دوام) یکی از راهکارهای حساسسازی و تقویت ظرفیتهای فرهنگ خودامدادی و دگرامدادی شهروندان، مدیریت بحران اجتماعمحور و مشارکتجویانه در سطح محلات است. هدف این پژوهش آسیبشناسی عملکرد این گروهها در شهر تهران است.
روش روش پژوهش توصیفیهمبستگی (کمی ـ پیمایش) و جامعه آماری داوطلبین گروههای دوام در مناطق 22گانه شهر تهران هستند. روش نمونهگیری دردسترس و حجم برابر با 328 نفر است. ابزار تحقیق نیز پرسشنامه محققساخته است که ازطریق مصاحبههای عمیق با اعضای گروه دوام و مدیران این گروهها با تأکید بر جنبههای مختلف عملکردی گروه دوام تدوین شده است.
یافته ها یافتهها نشان داد پایدارسازی و ماندگاری اعضای گروههای دوام (0/326=β)، رضایتمندی از عضویت در گروه دوام (0/226=β) و تعهد به گروه دوام (0/214=β) تأثیر معنیداری بر وفاداری به گروه دوام دارند. همچنین پایدارسازی و ماندگاری اعضای گروههای دوام (0/623=β) و رضایتمندی از عضویت در گروه دوام (0/137=β) تأثیر معنیداری بر تعهد به گروه دوام دارند. در بعدی دیگر پایدارسازی و ماندگاری اعضای گروههای دوام (0/630=β) تأثیر معنیداری بر رضایتمندی از عضویت در گروه دوام دارد. در مسیر غیرمستقیم نیز پایدارسازی و ماندگاری اعضای گروههای دوام (0/295=β) و رضایتمندی از عضویت در گروه دوام (0/029=β) تأثیر معنادار و غیرمستقیم بر وفاداری به گروه دوام دارند. همچنین پایدارسازی و ماندگاری اعضای گروههای دوام (0/087=β) تأثیر معنادار و غیرمستقیم بر تعهد به گروه دوام دارد. آسیبشناسی ریزش اعضا (0/220=β)، رضایتمندی از عضویت در گروه دوام (0/312=β) و تعهد به گروه دوام (0/334=β) تأثیر معنیداری بر وفاداری به گروه دوام دارند. همچنین آسیبشناسی ریزش اعضا (0/176=β) و رضایتمندی از عضویت در گروه دوام (0/485=β) تأثیر معنیداری بر تعهد به گروه دوام دارند. در بعدی دیگر آسیبشناسی ریزش اعضا (0/256=β) تأثیر معنیداری بر رضایتمندی از عضویت در گروه دوام دارد. در مسیر غیرمستقیم نیز آسیبشناسی ریزش اعضا (0/180=β) و رضایتمندی از عضویت در گروه دوام (0/162=β) تأثیر معنادار و غیرمستقیم بر وفاداری به گروه دوام دارند. همچنین آسیبشناسی ریزش اعضا (0/124=β) تأثیر معنادار و غیرمستقیم بر تعهد به گروه دوام دارد.
نتیجه گیری اهداف مشترک، ارزشها و احساس تعلق به گروه به ارتقای انسجام گروه کمک میکند؛ داوطلبان با ادراک اینکه فعالیتهای داوطلبانه آنها به ارتقاء هویت گروه دوام میانجامد، تعهد، رضایتمندی و وفاداری بیشتری را تجربه میکنند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/3/1 | پذیرش: 1403/6/27 | انتشار الکترونیک: 1403/7/10