 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Ayashm M,  Molaei A,  Hassani Marand M. Effective Criteria for Safe Emergency Evacuation in Urban Areas: Case Study of Tabriz (District 8), Iran.  Disaster Prev. Manag. Know. 2023; 13 (3) :336-355
URL: 
http://dpmk.ir/article-1-616-fa.html   
                    
                    آیشم معصومه،  مولائی اصغر،  حسنی محیا. تبیین معیارهای مؤثر در برنامهریزی مراکز تخلیه امن اضطراری در بافتهای شهری (نمونه موردی: محلات منطقه 8 شهر تبریز).  دانش پیشگیری و مدیریت بحران. 1402; 13 (3) :336-355
URL: http://dpmk.ir/article-1-616-fa.html
  
                     
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران. 
                    
                    
                    چکیده:       (3249 مشاهده)
                    
                    
                    زمینه و هدف امروزه به دلیل رشد روزافزون جمعیت و توسعه شهرنشینی، سکونت و کار در بافتهای مرکزی شهرها بهشدت افزایش یافته است. با افزایش تراکمات شهری در بافت مرکزی شهرها، سوانحی چون زلزله، آتشسوزی و غیره چالشهای بیشتری را برای ساکنان ایجاد خواهد کرد که خروج و تخلیه اضطراری ایمن یکی از آنهاست. این در حالی است که ارائه راهکارهای بدیع و بهینه برای حفظ جان انسانها بسیار ضروری است. ازاینروی در مقاله حاضر باتوجهبه بحرانهای احتمالی پیشرو و ضرورت آمادگی مردم و شهر و مدیران، به شناسایی متغیرهای تأثیرگذار بر مدیریت بحران بافتهای شهری خاصه تخلیه اضطراری پرداخته شده و در این میان این متغیرها در نمونه موردی (محلات منطقه هشت کلان شهر تبریز) بررسی شده تا فضاها و ابنیه ایمن شناسایی شوند. 
روش در این پژوهش هدف شناسایی و بررسی فضاها و بناهای ایمن در تخلیه اضطراری در محلات منطقه ۸ کلان شهر تبریز است. در این مسیر با بهکارگیری راهبرد قیاسی با روش کمی، از شیوه پیمایشی میدانی با ابزار سیستم اطلاعات جغرافیایی و تکنیک همپوشانی شاخصدار استفاده شده است. در این پژوهش پرسشنامهای نیز تدوین شد و در بین متخصصان شهرسازی (حوزه نظریه و حوزه اجرایی) به تعداد ۳۵ عدد، در جهت تدقیق مدل و امتیاز هر متغیر توزیع شد. در ابتدا با بررسی مفاهیم بحران، لزوم مدیریت بحران و تخلیه اضطراری به شناسایی ابعاد موضوع پرداخته شد و نهایتاً مدل مفهومی پژوهش بر پایه متغیرهای تأثیرگذار بر این موضوع ارائه شد تا در نمونه موردی آزمایش شود.
یافته ها براساس مطالعات انجامگرفته و مدل مفهومی تحقیق 2 رکن اصلی در موضوع تخلیه اضطراری تحت عنوان فضای ایمن و بنای ایمن قابلتصور است. موضوع فضای ایمن خود به 2 بخش تفکیک میشود: محوریت فضا و محوریت ویژگیهای بستر. درمجموع میتوان گفت 11 متغیر برای شناسایی فضاها و ابنیه ایمن در تخلیه اضطراری وجود دارد: فاصله از کاربریهایی نظیر کاربری مذهبی، آموزشی، ورزشی، پایانهها، پارکینگها، فضاهای سبز، فضاهای باز، تأسیسات خطرساز، ایستگاههای آتشنشانی، فاصله از مسیلها و گسلها. 
نتیجه گیری باتوجهبه بررسیهای صورتگرفته میتوان گفت منطقه 8 کلانشهر تبریز آسیبپذیری بالایی دارد و ویژگیهای زمینهای بافت کهن نظیر فشردگی و غیره بر میزان این آسیبپذیری افزودهاند. از سویی دیگر وجود فضاها و ابنیههایی نظیر مجموعه ارگ علیشاه و مصلای تبریز، پارک و فضاهای سبز موجود، فضاهای باز و عمومی نظیر میدان کهن (میدان محققی)، ایستگاههای آتشنشانی و مراکز آموزشی و مذهبی نقش کلیدی در تخلیه اضطراری دارند و تجهیز این فضاها به امکانات اولیه در جهت حضور مردم بسیار مهم و نیازمند توجه برنامهریزان و مدیران شهری است.
                     
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
تخصصي  دریافت: 1402/5/22 | پذیرش: 1402/7/15 | انتشار الکترونیک: 1402/9/30