زمینه و هدف: در ایران شریانهای حیاتی، از جمله سامانه های آبرسانی، بطور اصولی در مقابل اثرات زلزله طراحی نشده اند. سابقه این سامانه ها به حدود نیم قرن پیش برمیگردد، در حالیکه مهندسی زلزله شریانهای حیاتی در حدود سه دهه بیشتر عمر ندارد. لذا عدم طراحی لرزه ای در سامانه آبرسانی کشور امری دور از انتظار نیست. لوله های مدفون به عنوان بخشی از سامانه های آبرسانی در مقابل ارتعاشات زمین، برخورد با گسل و یا عبور از مناطق با پتانسیل زمین لغزه و روانگرایی آسیب پذیر هستند. بدین منظور پیش بینی عملکرد چنین سازه هایی در حین وقوع زلزله های آینده ضرورت می یابد. تهران به عنوان یکی از شهرهای مهم ایران، از نظر زمین لرزه جزء مناطق پر زیان بهشمار میآید و چندین گسل در محدوده این شهر وجود دارد. منطقه 11 آن نیز یکی از مناطق مهم و حساس میباشد. از این رو برآورد آسیب پذیری و عملکرد لوله های انتقال و شبکه توزیع آب در آن اهمیت ویژهای دارد.
روش: با بهرهگیری از روابط کاهندگی و روش احتمالاتی Hazus، آسیبهای وارده به شبکه آبرسانی مذکور با برنامه نویسی VBA در محیط اکسل و بهره مندی از نرم افزار GIS، برآورد میشود.
یافته ها: شبکه آبرسانی منطقه 11 تهران در اثر فعالیت احتمالی گسل شمال تهران آسیب چندانی ندیده و تنها بخشهایی از لوله های غیرمنعطف و با قطر کم آسیب خواهند دید.
نتیجه گیری: با توجه به آنالیز شبکه مذکور در اثر فعالیت گسل شمال تهران، معین شد که لوله های سایز بزرگ، منعطف و همچنین لوله هایی که با اتصالات همجنس کار گذاشته می شوند کمترین آسیب را خواهند دید. از این پژوهش به منظور اولویت بندی در راستای مقاوم سازی شبکه آبرسانی منطقه 11 تهران میتوان بهره برد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |