پیام خود را بنویسید
دوره 8، شماره 4 - ( دوره هشتم،شماره چهارم،زمستان 1397 )                   جلد 8 شماره 4 صفحات 414-401 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Feyzi Koushki F, Akbari M, Memarian H, Azami rad M. Provide strategic plans to manage the desertification crisis using futures Studies. Disaster Prev. Manag. Know. 2019; 8 (4) :401-414
URL: http://dpmk.ir/article-1-253-fa.html
فیضی کوشکی فاطمه، اکبری مرتضی، معماریان هادی، اعظمی راد محمود. ارائه برنامه های راهبردی جهت مدیریت بحران بیابان‌زایی با استفاده از علم آینده پژوهی. دانش پیشگیری و مدیریت بحران. 1397; 8 (4) :401-414

URL: http://dpmk.ir/article-1-253-fa.html


1- دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
2- استاد‌یار گروه مدیریت مناطق خشک و بیابانی، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
3- استادیار و رئیس مرکز آموزش عالی کاشمر استان خراسان رضوی، مشهد، ایران
4- دکترا و مشاور مدیر کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان خراسان رضوی، مشهد ، ایران
چکیده:   (2908 مشاهده)

زمینه و هدف:  به منظور اولویت بندی برنامه های مدیریتی بیابان زایی بر مبنای آینده پژوهی سناریو جهت مدیریت بحران بیابان‌زایی در استان خراسان رضوی، پیاده­ سازی پژوهش و جمع­آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه­های هدفمند و نگاه تشکیل گروه­های کارشناسی استفاده شد.

روش : در این راستا بر اساس معیارهای پژوهش (تعیین عدم‌قطعیّت‌ها) در چارچوب یک پرسش­نامه بسته و هدفمند با استفاده از روش دلفی میان کارشناسان شناسایی شده و متخصص توزیع گردید. در ادامه برای انجام برنامه‌ریزی سناریو از 6 مرحله تعیین شده بهره گیری شد.

یافته ها:  نتایج حاکی از آن بود که بر اساس نتایج حاصل از مرحله اوّل دلفی، در مرحله اوّل از تحلیل و آنالیز پرسشنامه‌ها به دست آمد بدین شرح بود: معیار اقلیم، معیار آب، معیار فعالیّت‌های انسانی، معیاراقتصادی – اجتماعی، معیار پوشش گیاهی، معیار کشاورزی، معیار خاک و زمین‌شناسی و در نهایت معیار فرسایش. همانطور که مشاهده می شود عامل اول و قوی ترین عامل در مرحله نخست عامل اقلیمی می باشد. معیارهای بیابان‌زائی که در مرحله نهایی فرآیند دلفی از تحلیل و آنالیز پرسشنامه‌ها به دست آمد به ترتیب اولویت شامل: معیار فعالیّت‌های انسانی، اقلیم، آب، اقتصادی – اجتماعی، پوشش گیاهی، کشاورزی، خاک و زمین‌شناسی و فرسایش است. در مرحله نهایی نیز فعالیت های انسانی و عامل اقلیمی نقش پررنگتری را ایفا می نمایند. از آنجایی که این دو عامل بیشترین تاثیر را از منظر متخصصین این رشته بر روی بیابانزایی منطقه دارند بیشتر مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت.
نتیجه گیری: از راهبردهای اساسی نیز که در این دو حوزه می توان بدان اشاره نمود می توان به مدیریت عوامل انسانی در هر دو بخش اشاره نمود که با بکارگیری تکنولوژی های جدید و استفاده از افراد کارآمد و آموزش عمومی برای کاهش اثرات این مخاطره اقدام نمود.

متن کامل [PDF 643 kb]   (772 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/4/10 | پذیرش: 1397/5/11 | انتشار الکترونیک: 1397/9/13

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه علمی دانش پیشگیری و مدیریت بحران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

Designed & Developed by : Yektaweb