آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 7، شماره 4 - ( دوره هفتم ،شماره چهارم،زمستان 1396 )
جلد 7 شماره 4 صفحات 362-352 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mohammadi A. The Application of Seismic Risk Analysis in Regional Crisis Management by Using Geographic Information Systems (GIS) (Case study: Abadeh, Iran)
. Disaster Prev. Manag. Know. 2018; 7 (4) :352-362
URL: http://dpmk.ir/article-1-153-fa.html
URL: http://dpmk.ir/article-1-153-fa.html
محمدی اکبر. کاربرد تحلیل ریسک لرزه ای در مدیریت بحران ناحیه ای با استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی (نمونه موردی: شهرستان آباده). دانش پیشگیری و مدیریت بحران. 1396; 7 (4) :352-362
گروه معماری و شهرسازی ، مرکز آموزش عالی فنی مهندسی بوئین زهرا، قزوین ، ایران
چکیده: (4976 مشاهده)
زمینه و هدف: زمینلرزهها یکی از مهمترین مخاطرات طبیعی میباشند که تأثیرات زیادی بر فعالیت انسانها در پهنه های جغرافیایی دارند. برای مدیریت خطر زلزله، شناخت پهنه های آسیب پذیر، یکی از مهمترین اقدامات میباشد. در مطالعات صورت گرفته در ایران، به خصوص در سطح منطقه ای، تحلیلهای صورت گرفته، بیشتر متمرکز بر خطر لرزه ای بوده و تحلیل ریسک لرزه ای کمتر مورد توجه میباشد. در تحلیل ریسک لرزه ای هدف اصلی، شناخت میزان اثرگذاری خطر زمینلرزه بر انسان و فعالیتهای انسانی است. در این مطالعه نیز هدف اصلی ارائه روشی مناسب و کارا برای تحلیل ریسک لرزه ای در سطوح فراشهری (منطقه) با استفاده از سیستمهای اطلاعات جغرافیایی (GIS) میباشد.
روش: روش مورد استفاده در این تحقیق، روش توصیفی-تحلیلی میباشد. به همین منظور پس از شناسایی منابع لرزه ای با استفاده از منابعی مثل نقشه های زمین شناسی، تصاویر ماهواره ای و غیره، اقدام به تحلیل خطر لرزه ای در سطح محدوده مورد مطالعه گردید، این کار، با استفاده از از روش تعینی انجام شد. در مرحله دوم، پس از شناسایی پهنه های آسیب پذیر در مقابل زمین لرزه، همپوشانی لایه خطر با لایه های سکونتگاه ها، میزان جمعیت و همچنین پیشنهادات طرح های منطقه ای در زمینه بارگذاری جمعیت و فعالیت صورت گرفت و در مرحله آخر، تحلیل ریسک لرزه ای انجام پذیرفت.
یافته ها: یافته های تحقیق را در دو بخش مجزا میتوان مورد بررسی قرار داد. در بخش اول تحلیل ریسک لرزه ای منطقه مورد مطالعه، از جنبه سکونتگاهها و جمعیت موجود در آنها میباشد که یافته های تحقیق در این بخش، نشانگر این میباشد که هم از نظر تعداد سکونتگاهها و هم از نظر جمعیت، میزان آسیب پذیری در حد متوسط میباشد. در بخش دوم، تحلیل ریسک لرزه ای از جنبه پیشنهادات طرح منطقه ای (بارگذاری جمعیت و فعالیت) مد نظر قرار گرفته که یافته ها نشانگر این امر میباشد که پیشنهاد بارگذاری جمعیت و فعالیتها بدون توجه به خطر لرزه پذیری منطقه، صورت پذیرفته است.
نتیجه گیری: نتایج تحقیق، بیانگر این است در منطقه مورد مطالعه علیرغم توزیع جمعیت و سکونتگاهها در محدوده خطرمتوسط، به دلیل پایین بودن مقاومت واحدهای مسکونی، سیاستهای به سازی و مقاوم سازی، باید در اولویت قرار گیرد. در ضمن پیشنهادات طرح منطقه ای از نظر تحلیل ریسک لرزه ای مناسب نبوده و نیاز به بازیینی دارد. این مطالعه نشانگر قابلیت و توانایی بالای GIS در تحلیل خطر ریسک لرزه ای در سطوح فضایی فراتر از شهر است که میتواند به عنوان یک ابزار کارا در مباحث مربوط به برنامه ریزی منطقه ای و طرحهای آمایشی در ایران، که یکی از کشورهای آسیب پذیر در این زمینه می باشد، مورد استفاده قرار گیرد.
روش: روش مورد استفاده در این تحقیق، روش توصیفی-تحلیلی میباشد. به همین منظور پس از شناسایی منابع لرزه ای با استفاده از منابعی مثل نقشه های زمین شناسی، تصاویر ماهواره ای و غیره، اقدام به تحلیل خطر لرزه ای در سطح محدوده مورد مطالعه گردید، این کار، با استفاده از از روش تعینی انجام شد. در مرحله دوم، پس از شناسایی پهنه های آسیب پذیر در مقابل زمین لرزه، همپوشانی لایه خطر با لایه های سکونتگاه ها، میزان جمعیت و همچنین پیشنهادات طرح های منطقه ای در زمینه بارگذاری جمعیت و فعالیت صورت گرفت و در مرحله آخر، تحلیل ریسک لرزه ای انجام پذیرفت.
یافته ها: یافته های تحقیق را در دو بخش مجزا میتوان مورد بررسی قرار داد. در بخش اول تحلیل ریسک لرزه ای منطقه مورد مطالعه، از جنبه سکونتگاهها و جمعیت موجود در آنها میباشد که یافته های تحقیق در این بخش، نشانگر این میباشد که هم از نظر تعداد سکونتگاهها و هم از نظر جمعیت، میزان آسیب پذیری در حد متوسط میباشد. در بخش دوم، تحلیل ریسک لرزه ای از جنبه پیشنهادات طرح منطقه ای (بارگذاری جمعیت و فعالیت) مد نظر قرار گرفته که یافته ها نشانگر این امر میباشد که پیشنهاد بارگذاری جمعیت و فعالیتها بدون توجه به خطر لرزه پذیری منطقه، صورت پذیرفته است.
نتیجه گیری: نتایج تحقیق، بیانگر این است در منطقه مورد مطالعه علیرغم توزیع جمعیت و سکونتگاهها در محدوده خطرمتوسط، به دلیل پایین بودن مقاومت واحدهای مسکونی، سیاستهای به سازی و مقاوم سازی، باید در اولویت قرار گیرد. در ضمن پیشنهادات طرح منطقه ای از نظر تحلیل ریسک لرزه ای مناسب نبوده و نیاز به بازیینی دارد. این مطالعه نشانگر قابلیت و توانایی بالای GIS در تحلیل خطر ریسک لرزه ای در سطوح فضایی فراتر از شهر است که میتواند به عنوان یک ابزار کارا در مباحث مربوط به برنامه ریزی منطقه ای و طرحهای آمایشی در ایران، که یکی از کشورهای آسیب پذیر در این زمینه می باشد، مورد استفاده قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1396/5/5 | پذیرش: 1396/7/26 | انتشار الکترونیک: 1396/10/12
دریافت: 1396/5/5 | پذیرش: 1396/7/26 | انتشار الکترونیک: 1396/10/12
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
