Izadi H. Identification of the influencing components on reducing organizations resilience in critical conditions using the AHP Model (Case study: Amol County Fire Departmeunt). Disaster Prev. Manag. Know. 2018; 7 (4) :307-319
URL:
http://dpmk.ir/article-1-149-fa.html
ایزدی حسین. شناسایی مولفه های موثر در کاهش تاب آوری سازمان ها در شرایط بحرانی با استفاده از مدل AHP (مطالعه موردی سازمان آتش نشانی شهرستان آمل). دانش پیشگیری و مدیریت بحران. 1396; 7 (4) :307-319
URL: http://dpmk.ir/article-1-149-fa.html
مدیریت سوانح طبیعی، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده عمران، آب و محیط زیست، تهران، ایران
چکیده: (7181 مشاهده)
زمینه و هدف: تاب آوری در بحرانها (Disasters Resilience)، یکی از مفاهیم بسیار مهم نظری و کاربردی در مدیریت بحران در سالهای اخیر بوده است. در همین راستا اخیراً توجه نسبتاً زیادی، به سازمانهای تاب آور در برابر بحران به عنوان یکی از اجزای مهم و کلیدی در تاب آوری جامعه، معطوف گردیده است. سازمانهای تاب آور، سازمانهایی هستند که به دلیل برنامه ریزی موثر، آمادگی و انعطاف پذیری بالایی که در خود ایجاد می نمایند، قادر هستند بحرانها را با هزینه های کم پشت سر بگذارند. ارتقاء تاب آوری موجب رشد افراد و به دست آوردن تفکر و مهارتهای خودمدیریتی بهتر و دانش بیشتر میشود. لذا هدف از این پروژه، شناسایی عوامل کاهش تاب آوری سازمان آتشنشانی شهرستان آمل در شرایط بحرانی میباشد.
روش: روش به کار رفته در این پروژه، روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) مبتنی بر اصل شرط معکوس، پرسشنامه و نرم افزار Expert Choice میباشد تا با استفاده از آن مهمترین عوامل ضعف تاب آوری سازمان مشخص گردند.
یافته ها و نتایج: پروژه حاضر طی دو مرحله انجام شده است که در مرحله اول، ابتدا ۲۶ عامل قابل ارزیابی در زمینه تاب آوری سازمان، بر طبق اصول AHP در نسخه اول پرسشنامه، توسط 11 کارشناس خبره و براساس ۳ شاخص اصلی (آسیب پذیریهای کلیدی، آگاهی موقعیتی، ظرفیت تطابق پذیری) دوبه دو نسبت به هم ارزشگذاری شدند و پس از آنالیز کلیه پرسشنامه ها توسط نرم افزار، ۱۲ عامل، جهت ارزیابی مجدد در مرحله دوم مشخص گردیدند. در مرحله دوم جهت تعیین مهمترین عوامل ضعف تاب آوری در سازمان، ۱۲ عامل منتخب براساس ۳ معیار فرعی (شدت اثرگذاری در تاب آوری، قابلیت اصلاحی درون و برون سازمانی، دوام و تواتر وقوع اختلال تاب آوری) طبق مرحله قبل نسبت به هم ارزشگذاری شدند، و در نهایت 7 عامل (نقشها و مسولیتها، درک خطرات و ماموریتها، پایداری سازهای، ساختارهای مدیریتی، کیفیت آموزش کارکنان، شناخت تجهیزات و ادوات موجود، توانایی نیروی انسانی)، به عنوان مهمترین عوامل اثرگذار در کاهش تاب آوری سازمان آتشنشانی انتخاب و اولویت بندی شدند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/4/10 | پذیرش: 1396/7/22 | انتشار الکترونیک: 1396/10/12