|
تحلیل خطر احتمالی زمین‌لرزه با در نظر گرفتن مفهوم ریسک محوری (مطالعه موردی الفین 14)
|
| کاظم نوجوان1، امیر برزگری2، میلاد محمدیان*3 |
1- کارشناس ارشد مهندسی زلزله، پژوهشکده ساختمان و مسکن، مدیرعامل مهندسین مشاور طرح آفرینان هزاره امید (طاها)، تهران، ایران.
2- دکتری زمین‌شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، مدیر بخش لرزه‌خیزی و لرزه‌زمین‌ساخت شرکت مهندسین مشاور طرح آفرینان هزاره امید (طاها)، تهران، ایران
3- کارشناس ارشد مهندسی زلزله، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (2763 مشاهده) |
زمینه و هدف: سالانه پژوهش‌های زیادی در رابطه با تحلیل خطر لرزه‌ای با استفاده از روش احتمالی در تمامی نقاط جهان و ایران انجام می‌شود که معمولاً در فرضیات اولیه تحلیل و یا نرم‌افزار مورداستفاده، متفاوت هستند. از سوی دیگر، هرساله مقالات فراوانی حاوی روش‌های جدید پهنه‌بندی خطر زلزله ارائه می‌شود که البته تاکنون بررسی‌های مذکور به محاسبه نقشه‌های پهنه‌بندی خطر زلزله، برای تمام مناطق ایران نپرداخته است. از این روی، شناخت روش‌های به‌روزی که بتوان بر اساس راهکارهای ارائه‌شده در این منابع نقشه‌های خطر لرزه‌ای را برای کشور ایران به‌روز کرد، ضروری است.
روش: با بررسی چندین استاندارد ملی و بین‌المللی (ASCE 07 UBC-97, API650, IBC, ، 038 ) معتبر در سطح ایران و جهان به مقایسه آنها پرداخته و نتایج حاصل از برآورد تحلیل خطر و پارامترهای مربوط در هریک از این منابع، مورد مقایسه قرار خواهد گرفت. بنابراین با اجرای تحلیل خطر بر روی ساختگاهی مشخص به نقاط قوت و ضعف هر استاندارد با جمع‌آوری داده‌های مربوط به لرزه‌خیزی سایت 2 پارسجنوبی، نتایج با یکدیگر مقایسه شده‌اند. از این رو برای اجرای این امر، پیش‌نیازها شامل مرور وضعیت لرزه‌خیزی و پراکندگی زمین‌لرزه‌های گستره طرح، شرایط تکتونیکی و گسل‌های فعال ساختگاه، جمع‌آوری و توسعه یک بانک داده یکپارچه و جامع از چشمه‌های لرزه‌ای منطقه مورد مطالعه، تعیین سازوکار گسل‌ها، هندسه پهنه‌های لرزهزا، طول گسیختگی و حداکثر زلزله منتسب به هر چشمه است.
یافته‌ها: با استفاده از نقشه‌های زمین‌شناسی و توپوگرافی، اطلاعات موجود در خصوص لرزه‌خیزی منطقه، جمع‌آوری گردید و بازدیدهای صحرایی در گستره طرح تا شعاع تقریبی 200 کیلومتر در چندین مسیر انتخابی صورت گرفت. در طی بازدیدهای صحرایی، گسل‌های موجود در منطقه شناسایی و مشخصات آنها تعیین شده و بر اساس نقشه گسل‌ها و لرزه‌خیزی گستره مورد مطالعه ساختگاه، پارامترهای لرزه‌خیزی و تحلیل خطر زمین‌لرزه به روش احتمالی محاسبه و بیشینه شتاب جنبش نیرومند زمین و طیف پاسخ طراحی برای سطوح مختلف لرزه‌ای بر طبق دستورات هریک از استانداردها تعیین شده است.
نتیجه‌گیری: برآورد زلزله در ASCE7-5 & 10، IBC، API650 برای دوره بازگشت 2475 سال است (احتمال فروریزش یکنواخت با این فرض که هیچ‌گونه عدم قطعیتی در ظرفیت فروریزش یک سازه وجود نداشته باشد)، اما در ASCE7-10 چون برآورد زلزله بر اساس مفهوم ریسک محوری است (در حقیقت عدم قطعیت در ظرفیت فروریزش وجود دارد)، منجر به طراحی سازه‌های با خطر یکسان فروریزش می‌شود. طیف طرح این استاندارد تحت تأثیر انتگرال ریسک (ادغام منحنی خطر با منحنی شکنندگی)، متفاوت از طیف با احتمال فراگذشت 2% در 50 سال است. بنابراین استانداردASCE7 به دلیل استفاده از مفهوم جدید در ارتباط با برآورد زلزله نسبت به سایر استانداردها، از برتری نسبی برخوردار است. |
|
| واژه‌های کلیدی: تحلیل خطر زلزله، استاندارد IBC، استاندارد ASCE7، استاندارد UBC97، استاندارد API650، لرزه‌خیزی |
|
|
متن کامل [PDF 934 kb]
(3288 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1398/10/25 | پذیرش: 1398/12/25 | انتشار الکترونیک: 1399/2/8
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
