آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 8، شماره 3 - ( دوره هشتم،شماره سوم،پاییز 1397 )
جلد 8 شماره 3 صفحات 224-209 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bastaminia A, Rezaei M R, Saraei M H. The explanation and analysis of social resilience in coping with natural disasters. Disaster Prev. Manag. Know. 2018; 8 (3) :209-224
URL: http://dpmk.ir/article-1-201-fa.html
URL: http://dpmk.ir/article-1-201-fa.html
بسطامی نیا امیر، رضائی محمدرضا، سرائی محمدحسین. تبیین و تحلیل تاب‌آوری اجتماعی برای مقابله با سوانح طبیعی. دانش پیشگیری و مدیریت بحران. 1397; 8 (3) :209-224
1- دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه یزد، یزد. ایران
2- دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه یزد، یزد. ایران
3- دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری ، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه یزد، یزد. ایران
2- دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه یزد، یزد. ایران
3- دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری ، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه یزد، یزد. ایران
چکیده: (4754 مشاهده)
زمینه و هدف: در حال حاضر، با کاربرد بیشتر در علوم اجتماعی، مفهوم تاب‌آوری با قاعده و اصول خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرد و توانایی برای بازیابی و زنده ماندن، یکی از اشکال مطلوب آن است. علاوه بر این ارزشهای گوناگون و گاه متضاد در داخل همه‌ی سیستمهای اجتماعی وجود دارد. این موضوع که یک پیامد بر دیگری ترجیح داده شود و یا وضعیت موجود حفظ شود، باید مورد توجه قرار گیرد. بنابراین مطالعه حاضر به تبیین و تحلیل تاب‌آوری اجتماعی در حوزه مدیریت سوانح طبیعی تاکید کرده است.
روش: این تحقیق یک مطالعه مروری است که از منابع کتابخانهای و اینترنتی مختلف استفاده شده و از مجموع 145 مقاله و کتب یافته و بررسی شده، مستندات 90 مقاله و کتب مرتبط و معتبر در رابطه با تاب‌آوری اجتماعی استخراج و مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: با توجه به مباحث مطرح شده در این تحقیق، سه بعد مهم تاب‌آوری اجتماعی شناسایی شد؛ 1. تواناییهای بازیگران اجتماعی به منظور مقابله و غلبه بر تمامی دشواری‌های بدیهی، 2. ظرفیت و توانایی آنها برای یادگیری از تجارب گذشته و تعدیل آنها به منظور تحت فشار گذاشتن چالش‌های جدید در آینده (ظرفیت‌های انطباقی) و 3. توانایی آنها در ایجاد نهادهایی که رفاه فردی و نیرومندی اجتماعی پایدار در برابر بحران‌های حال و آینده (ظرفیت‌های دگرگون شونده) را پرورش می‌دهند را مورد ملاحظه قرار دادهاند.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که تاب‌آوری اجتماعی به جای یک وضعیت معین یا ویژگی‌های یک نهاد و موجودیت اجتماعی، به عنوان یک فرآیند پویا درک می‌شود که در زمانها و مکانهای مختلف، استراتژیها و برنامههای مختلفی برای مقابله با فاجعه دارد. در تاب آوری اجتماعی افراد در زمان و مکان زیست محیطی، محیط اجتماعی و نهادی خاص خود مطالعه می شوند. به این‌ترتیب، این یک مفهوم عقلانی است تا یک مفهوم ذاتی. یادگیری اجتماعی، تصمیم‌گیری مشارکتی و فرآیندهای تحول جمعی به عنوان جنبه‌های اصلی و محوری تاب‌آوری اجتماعی شناخته می‌شوند. تاب‌آوری اجتماعی نه تنها یک مفهوم پویا و رابطه‌ای است بلکه یک نوع درک عمیق سیاسی است.
روش: این تحقیق یک مطالعه مروری است که از منابع کتابخانهای و اینترنتی مختلف استفاده شده و از مجموع 145 مقاله و کتب یافته و بررسی شده، مستندات 90 مقاله و کتب مرتبط و معتبر در رابطه با تاب‌آوری اجتماعی استخراج و مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: با توجه به مباحث مطرح شده در این تحقیق، سه بعد مهم تاب‌آوری اجتماعی شناسایی شد؛ 1. تواناییهای بازیگران اجتماعی به منظور مقابله و غلبه بر تمامی دشواری‌های بدیهی، 2. ظرفیت و توانایی آنها برای یادگیری از تجارب گذشته و تعدیل آنها به منظور تحت فشار گذاشتن چالش‌های جدید در آینده (ظرفیت‌های انطباقی) و 3. توانایی آنها در ایجاد نهادهایی که رفاه فردی و نیرومندی اجتماعی پایدار در برابر بحران‌های حال و آینده (ظرفیت‌های دگرگون شونده) را پرورش می‌دهند را مورد ملاحظه قرار دادهاند.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که تاب‌آوری اجتماعی به جای یک وضعیت معین یا ویژگی‌های یک نهاد و موجودیت اجتماعی، به عنوان یک فرآیند پویا درک می‌شود که در زمانها و مکانهای مختلف، استراتژیها و برنامههای مختلفی برای مقابله با فاجعه دارد. در تاب آوری اجتماعی افراد در زمان و مکان زیست محیطی، محیط اجتماعی و نهادی خاص خود مطالعه می شوند. به این‌ترتیب، این یک مفهوم عقلانی است تا یک مفهوم ذاتی. یادگیری اجتماعی، تصمیم‌گیری مشارکتی و فرآیندهای تحول جمعی به عنوان جنبه‌های اصلی و محوری تاب‌آوری اجتماعی شناخته می‌شوند. تاب‌آوری اجتماعی نه تنها یک مفهوم پویا و رابطه‌ای است بلکه یک نوع درک عمیق سیاسی است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1396/11/11 | پذیرش: 1397/1/21 | انتشار الکترونیک: 1397/6/4
دریافت: 1396/11/11 | پذیرش: 1397/1/21 | انتشار الکترونیک: 1397/6/4
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
