آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 10، شماره 3 - ( دوره دهم، شماره سوم، پاییز 1399 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 239-227 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Toutounchian@gmail.com M, Khoshhal J. Crisis Management and Reducing the Risk of Coronavirus Infection (with Emphasis on Iran's Capabilities). Disaster Prev. Manag. Know. 2020; 10 (3) :227-239
URL: http://dpmk.ir/article-1-349-fa.html
URL: http://dpmk.ir/article-1-349-fa.html
توتونچیان مهری، خوشحال جلیل. مدیریت بحران و کاهش ریسک همه گیری ویروس کرونا (با تاکید بر توانمندی‌های ایران). دانش پیشگیری و مدیریت بحران. 1399; 10 (3) :227-239
1- استادیار گروه حقوق و علوم سیاسی واحد کرج دانشگاه آزاد اسلامی. کرج. ایران.
2- دکترای تاریخ اسلام دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود ، شاهرود ، ایران.
2- دکترای تاریخ اسلام دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود ، شاهرود ، ایران.
چکیده: (2541 مشاهده)
زمینه و هدف: همه‌گیری جهانی ویروس کرونا تهدیدی جدی را متوجه سلامت و امنیت جامعه جهانی کرده است؛ تهدیدی که به واسطه شدت و گستره ارتباطات انسانی و مراودات اقتصادی در جهان امروز مرزی نمی‌شناسد. قرار گرفتن ایران در فهرست یکی از قربانیان اصلی ویروس کرونا در کنار دشواری واردات مواد اولیه، داروها و تجهیزات پزشکی به واسطه تحریم‌ها، کشورمان را با مسئولیتی خطیر مواجه کرده است؛ مسئولیتی که انجام صحیح آن منوط به شکل‌گیری یک عزم ملی و همکاری همه‌جانبه تمام دستگاه‌های اجرایی در مدیریت بحران پیش آمده است.
روش: این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی در پی پاسخ به این پرسش است که مدیریت بحران چه نقشی در کاهش ریسک همه‌گیری ویروس کرونا دارد؟
یافته ها: یافته‌های پژوهش بیانگر این موضوع است که رویکرد و استراتژی کشورها در مدیریت بحران کرونا متفاوت بوده و هر یک از کشورها عمدتا یکی از رویکردهای آرام کردن یا کاهش آسیب، کنترل فعال (استراتژی مهار) و یا سرکوب قاطع را جهت مدیریت بحران کرونا در پیش گرفته‌اند.
نتیجه گیری: در ایران با توجه به وجود ظرفیت‌های گسترده از قبیل امکانات گسترده پزشکی و بیمارستانی، سازمان هلال احمر، سازمان پدافند غیرعامل، مدیریت بحران و ورود به موقع یگان‌های نظامی و ... به عرصه مدیریت بحران، اپیدمی کرونا علی رغم شروعی ضعیف؛ در حال حاضر شکل قابل قبولی در حوزه ارائه خدمات سلامت به خود گرفته است و توانسته پاسخ به نیاز بیماران بستری را تحت مدیریت در آورد.
روش: این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی در پی پاسخ به این پرسش است که مدیریت بحران چه نقشی در کاهش ریسک همه‌گیری ویروس کرونا دارد؟
یافته ها: یافته‌های پژوهش بیانگر این موضوع است که رویکرد و استراتژی کشورها در مدیریت بحران کرونا متفاوت بوده و هر یک از کشورها عمدتا یکی از رویکردهای آرام کردن یا کاهش آسیب، کنترل فعال (استراتژی مهار) و یا سرکوب قاطع را جهت مدیریت بحران کرونا در پیش گرفته‌اند.
نتیجه گیری: در ایران با توجه به وجود ظرفیت‌های گسترده از قبیل امکانات گسترده پزشکی و بیمارستانی، سازمان هلال احمر، سازمان پدافند غیرعامل، مدیریت بحران و ورود به موقع یگان‌های نظامی و ... به عرصه مدیریت بحران، اپیدمی کرونا علی رغم شروعی ضعیف؛ در حال حاضر شکل قابل قبولی در حوزه ارائه خدمات سلامت به خود گرفته است و توانسته پاسخ به نیاز بیماران بستری را تحت مدیریت در آورد.
نوع مطالعه: ترویجی |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/3/5 | پذیرش: 1399/4/9 | انتشار الکترونیک: 1399/8/20
دریافت: 1399/3/5 | پذیرش: 1399/4/9 | انتشار الکترونیک: 1399/8/20
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
