زمینه و هدف: تحلیل ریسک پذیری نواحی حساس یکی از مراحل مهم در فرآیند مدیریت یکپارچه بحران است و به عنوان یکی از نیازهای اساسی مراحل پیشگیری و آمادگی در برابر بحران تلقی می‌شود؛ لذا با شناخت صحیح نواحی‌های آسیب پذیر و اتخاذ سیاست‌های مناسب بلند مدت و کوتاه مدت امکان کاهش اثرات منفی بحران‌های آتی ممکن می‌a,د. بنابراین هدف از این پژوهش پهنه بندی نواحی آسیب پذیر از سوانح طبیعی با تاکید بر مدیریت بحران می‌باشد.

روش: جامعه آماری 21 روستای آسیب پذیر از سوانح طبیعی در شهرستان هیرمند می‌باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی و داده های مورد نیاز از نقشه های GIS  استخراج شده است. همچنین برای تلفیق نقشه‌ها و وزن دهی به لایه‌ها از مدل وزن دهی سلسله مراتبی AHP استفاده شده است.

یافته ها: یافته های پژوهش حاکی از آسیب پذیری خیلی کم و متوسط در 17 روستای مورد مطالعه و 4 روستا در معرض آسیب پذیری بسیار بالا در شهرستان هیرمند به دلیل نزدیکی بیشتر به حوزه های سیل خیز و طوفان‌های شدید محلی بوده است.

نتیجه گیری: با عنایت به این امر لزوم ایجاد حفاظ و حصار و سد در برابر سرریزهای رودخانه ای و طوفان‌های شدید احساس می‌شود. همچنین نیاز به اصلاح مسیر طبیعی رودخانه از طریق افزایش ظرفیت آبگیری رودخانه با لایروبی نیز هست.