آدرس ایمیل خود را وارد نمایید
ثبت
پیام خود را بنویسید
دوره 14، شماره 1 - ( بهار 1403 )
جلد 14 شماره 1 صفحات 43-24 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hajilou F, Aghdam M B A, Rostami M. Relationship Between the Feeling of Insecurity and Social Responsibility After the COVID-19 Pandemic in Tabriz, Iran. Disaster Prev. Manag. Know. 2024; 14 (1) :24-43
URL: http://dpmk.ir/article-1-655-fa.html
URL: http://dpmk.ir/article-1-655-fa.html
حاجیلو فتانه، علیزاده اقدم محمدباقر، رستمی مصطفی. تبیین جامعه‌شناختی رابطه احساس ناامنی با مسئولیت‌پذیری اجتماعی پس از خاتمه بحران کووید-19. دانش پیشگیری و مدیریت بحران. 1403; 14 (1) :24-43
1- گروه علوم اجتماعی، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
2- گروه علوم اجتماعی، قطب علمی جامعه‌شناسی سلامت، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
2- گروه علوم اجتماعی، قطب علمی جامعه‌شناسی سلامت، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
چکیده: (3869 مشاهده)
زمینه و هدف مسئولیت‌پذیری اجتماعی یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های اجتماعی است که هنگام بروز مخاطرات طبیعی و انسانی، اهمیتی مضاعف می‌یابد. هدف پژوهش حاضر تبیین جامعه‌شناختی رابطه احساس ناامنی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی پس از خاتمه همه‌گیری بیماری کووید-19 در شهر تبریز است.
روش پژوهش حاضر به شیوه کمی و از طریق پیمایش انجام شد. جامعه آماری آن شهروندان 18 تا 70 سال شهر تبریز بودند که 384 نفر از آن‌ها براساس فرمول کوکران به‌عنوان نمونه آماری با شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای و به‌صورت تصادفی انتخاب و بررسی شدند.
یافته هانتایج به‌دست‌آمده از بررسی داده‌های حاصل از تحقیق نشان داد ارتباط معنی‌دار و معکوس بین احساس ناامنی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی وجود دارد. همچنین نتایج به‌دست‌آمده نشان داد مسئولیت‌پذیری اجتماعی افراد برحسب جنس، تحصیلات و شغل آن‌ها متفاوت است، اما سن پاسخگویان رابطه‌ای با مسئولیت‌پذیری اجتماعی آن‌ها ندارد.
نتیجه گیری انسجام و تعلق اجتماعی در جامعه می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی خدشه‌دار شود و کنش‌های اجتماعی را تحت تأثیر قرار دهد. احساس ناامنی از عوامل اجتماعی است که می‌تواند ارزش‌های اجتماعی همچون احساس تعلق و مسئولیت‌پذیری اجتماعی را کاهش دهد. نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد همه‌گیری کرونا با تقویت رفتارهای انزواگرایانه ناشی از انقطاع روابط اجتماعی و دوری‌گزینی افراد به‌واسطه ایجاد حس ناامنی در تعاملات اجتماعی، عاملی در کاهش مسئولیت‌پذیری اجتماعی افراد بوده است.
روش پژوهش حاضر به شیوه کمی و از طریق پیمایش انجام شد. جامعه آماری آن شهروندان 18 تا 70 سال شهر تبریز بودند که 384 نفر از آن‌ها براساس فرمول کوکران به‌عنوان نمونه آماری با شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای و به‌صورت تصادفی انتخاب و بررسی شدند.
یافته هانتایج به‌دست‌آمده از بررسی داده‌های حاصل از تحقیق نشان داد ارتباط معنی‌دار و معکوس بین احساس ناامنی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی وجود دارد. همچنین نتایج به‌دست‌آمده نشان داد مسئولیت‌پذیری اجتماعی افراد برحسب جنس، تحصیلات و شغل آن‌ها متفاوت است، اما سن پاسخگویان رابطه‌ای با مسئولیت‌پذیری اجتماعی آن‌ها ندارد.
نتیجه گیری انسجام و تعلق اجتماعی در جامعه می‌تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی خدشه‌دار شود و کنش‌های اجتماعی را تحت تأثیر قرار دهد. احساس ناامنی از عوامل اجتماعی است که می‌تواند ارزش‌های اجتماعی همچون احساس تعلق و مسئولیت‌پذیری اجتماعی را کاهش دهد. نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد همه‌گیری کرونا با تقویت رفتارهای انزواگرایانه ناشی از انقطاع روابط اجتماعی و دوری‌گزینی افراد به‌واسطه ایجاد حس ناامنی در تعاملات اجتماعی، عاملی در کاهش مسئولیت‌پذیری اجتماعی افراد بوده است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1402/10/22 | پذیرش: 1402/12/23 | انتشار الکترونیک: 1403/1/13
دریافت: 1402/10/22 | پذیرش: 1402/12/23 | انتشار الکترونیک: 1403/1/13
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
