زمینه و هدف بحران کرونا یکی از مهم‌ترین مسائل در چند سال اخیر است که محققین را بر آن داشته که به بررسی عوامل مؤثر در این بیماری، کنترل و بهبود این عوامل بپردازند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیرگذاری آلودگی هوا بر میزان بستری و فوتی در اثر کرونا در شهر تهران از بهمن ماه سال 1398 الی اردیبهشت ماه سال 1401 انجام شده است. این پژوهش ازنظر دسته‌بندی تحقیقات برحسب هدف، از نوع کاربردی است و ماهیت داده‌ها و شیوه گردآوری آن‌ها توصیفی‌تحلیلی است.
روش برای سنجش فرضیه‌های پژوهش از آزمون‌های آماری رگرسیون خطی، همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یک‌سویه با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 26 استفاده شده است. منبع گردآوری داده‌ها، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، ایستگاه‌های سنجش کنترل کیفیت هوای تهران و ایستگاه‌های سنجش هوای سازمان حفاظت محیط‌زیست می‌باشد. پژوهش حاضر از این منظر دارای نوآوری است که برای اولین بار ارزیابی اثرات آلودگی هوا در ایام کرونا بر بستری و فوت شهروندان تهرانی بررسی شده است.
یافته ها نتایج نشان می‌دهد آلودگی هوا بر میزان افراد بستری و فوتی در اثر کرونا مؤثر است. چنانچه آلاینده‌ O3 با ضریب تأثیر 0/765=β و میزان t برابر با 2/049 بر میزان بستری و فوتی تأثیر مثبت، آلاینده‌ی NO2 با ضریب تأثیر 0/736-=β و میزان t برابر با 2/387- و آلاینده PM10 با ضریب تأثیر 1/102-=β و میزان t برابر با 4/166- بر میزان فوتی در اثر کرونا تأثیر منفی داشته است. 
نتیجه گیری مقدار ضریب همبستگی(R) بین متغیر آلودگی هوا و میزان بستری در اثر کرونا، 849/0 می‌باشد که نشان‌دهنده همبستگی قوی و معنی‌دار بین غلظت آلاینده‌های هوا و نرخ ابتلا و مرگ ناشی از ویروس کرونا است. البته این موضوع به تنهایی نشان‌دهنده علت مرگ‌ومیر و اثر آن نیست. ازاین‌رو با کنترل غلظت آلاینده‌ها ‌‌‌‌می‌شود نرخ ابتلا و فوت ناشی از ویروس کرونا را کاهش داد. پیشنهاد می‌شود نظر به اهمیت ارزش‌گذاری اقتصادی منابع زیست‌محیطی و انسانی، از نتایج تحلیل این پژوهش بهره جست.

واژه‌های کلیدی: کووید-19، آلودگی هوا، مرگ‌و‌میر در اثر کرونا، بستری شدن در اثر کرونا، مدل رگرسیونی

متن کامل [PDF 6524 kb]   (224 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (201 مشاهده)