دوره 13، شماره 4 - ( زمستان 1402 )                   جلد 13 شماره 4 صفحات 489-474 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
چکیده:   (1619 مشاهده)
زمینه و هدف از آن‌جا ‌که زمین‌های پیرامون شهری، به‌ویژه در شهرهای ایران به‌‌عنوان محیط پشتیبان شهر مورد توجه هستند و در عین‌ حال، بخش زیادی از شهرهای ایران در پس‌کرانه زمین‌های کشاورزی و عوارض و پدیده‌های طبیعی و انسانی ایجاد شده‌اند؛ بنابراین توجه به تعیین جهتی مناسب برای رشد و توسعه آتی شهر اهمیت بسیاری دارد. از این ‌رو، هدف پژوهش حاضر، مکان‌یابی بهینه گسترش کالبدی شهر سردشت با استفاده از روش‌های ترکیبی و فرایند انتقال شبکه فازی سامانه اطلاعات مکانی است.
روش روش پژوهش حاضر با توجه به هدف، کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی‌تحلیلی است. برای رسیدن به هدف پژوهش لایه‌های اطلاعاتی مختلف، از جمله ارتفاع، درصد شیب، جهت دامنه، فاصله از معابر اصلی، فاصله از مرکز شهر، فاصله از مناطق حفاظت‌‌شده جنگلی، فاصله از منابع آب، کاربری اراضی، فاصله از آبراهه و فاصله از گسل به محیط نرم‌افزار ARC GIS وارد شده و ضمن تجزیه‌و‌تحلیل آن‌ها در پایگاه اطلاعاتی سیستم اطلاعات جغرافیایی با استفاده از فرایند تحلیلی شبکه‌ای فازی، اراضی مناسب توسعه فیزیکی آتی شهر سردشت مشخص شد. 
یافته ها با‌توجه‌به یافته‌های تحقیق طبقه کاملاً مناسب و نسبتاً مناسب در قسمت‌های جنوب، جنوب غربی، شمال شرقی و غرب قرارگرفته است. طبقه نامناسب در قسمت‌های انتهایی جنوب شهر و قسمت‌های کوچکی به‌صورت پراکنده در محدوده‌ مورد‌مطالعه قرار دارند. طبقه کاملاً نامناسب قسمت‌های شمال، شمال غربی، شرق و قسمت‌هایی از مناطق غربی شهر را نیز در‌بر می‌گیرد.
نتیجه گیری نتایج پژوهش نشان داد بر مبنای نقشه‌ هم‌پوشانی به‌‌دست‌آمده که حاصل مدل‌های فازی و ANP است، بهترین اراضی جهت توسعه‌ آتی شهر سردشت با‌توجه‌به موقعیت مکانی شهر به‌صورت پراکنده در قسمت‌های جنوب‌، جنوب غربی، شمال شرقی و غرب قرار گرفته است. همچنین نامناسب‌ترین قسمت‌ها در این زمینه در محدوده‌ شرق، شمال غرب و قسمت‌هایی از غرب شهر به‌صورت پراکنده قرار دارند.
متن کامل [PDF 9289 kb]   (381 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (630 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1402/8/13 | پذیرش: 1402/10/30 | انتشار الکترونیک: 1402/12/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.