دوره 13، شماره 4 - ( زمستان 1402 )                   جلد 13 شماره 4 صفحات 449-434 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران.
چکیده:   (1763 مشاهده)
زمینه و هدف شهرها، به‌ویژه مناطق فرسوده در معرض اثرات طیف گسترده‌ای از بلایای طبیعی و فاجعه‌های حاد مانند زمین‌لرزه قرار دارند که می‌تواند مرزهای شهرها را تحت تأثیر قرار دهد. از این ‌رو، پرداختن به ارزیابی آسیب‌پذیری لرزه‌ای بافت‌های فرسوده در مواجهه با حوادث و مخاطرات احتمالی امری ضروری است تا بافت فرسوده شهرها در برابر بلایای طبیعی مقاومت بیشتری داشته باشند و برای مقابله با فاجعه‌ها و فشارها آماده باشند. مسئله پژوهش حاضر، آسیب‌پذیری لرزه‌ای بافت فرسوده حصیرآباد اهواز در برابر زلزله است. 
روش روش پژوهش توسعه‌ای‌کاربردی و مبتنی بر رویکرد مطالعات مکانی‌سازه‌ای است؛ بنابراین شاخص‌های 7 ‌گانه، استخراج و در محیط نرم‌افزار Geoda و Arc GIS تحلیل شد.
یافته ها نتایج موضوعی تحقیق نشان می‌دهد از میان شاخص‌های تأثیرگذار در آسیب‌پذیری لرزه‌ای بافت فرسوده، اسکلت ساختمان و قدمت ساختمان با ضریب 1/94 و 1/03 بیشترین اثربخشی را داشته‌اند. همچنین نتایج مکانی نشان می‌دهد 290665 متر مربع؛ یعنی 26 درصد از کل مساحت بافت با سطوح آسیب‌پذیری 0/01 در وضعیت کاملاً آسیب‌پذیر قرار دارد. 
نتیجه گیری نتایج بررسی میزان آسیب‌پذیری در بافت فرسوده نشان می‌دهد در کوی شماره 1 سطوح با وضعیت کاملاً آسیب‌پذیر 39/4 درصد از بافت را دربرمی‌گیرد، در کوی شماره 2، 40 درصد ساختمان‌ها آسیب‌پذیری متوسط دارند و نسبتاً آسیب‌پذیر هستند و در کوی شماره 3 نیز 29/9 درصد ساختمان‌ها آسیب‌پذیری متوسط دارند.

 
متن کامل [PDF 9174 kb]   (440 دریافت) |   |   متن کامل (HTML)  (448 مشاهده)  
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1402/7/23 | پذیرش: 1402/10/26 | انتشار الکترونیک: 1402/12/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.