دوره 7، شماره 4 - ( دوره هفتم ،شماره چهارم،زمستان 1396 )
جلد 7 شماره 4 صفحات 376-363 |
برگشت به فهرست نسخه ها
فاطمه دهقان فاروجی* 
1، پرستو کاظمیان2 ، اشرف دهقان3 ، علی بیت اللهی4
1، پرستو کاظمیان2 ، اشرف دهقان3 ، علی بیت اللهی4
1- زمین شناسی و عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، بخش زلزله شناسی مهندسی و خطرپذیری، تهران، ایران
2- معماری و برنامه ریزی شهری پژوهشکده سوانح طبیعی، تهران، ایران
3- مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان ، ایران
4- مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، بخش زلزله شناسی مهندسی و خطرپذیری ، تهران، ایران
2- معماری و برنامه ریزی شهری پژوهشکده سوانح طبیعی، تهران، ایران
3- مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان ، ایران
4- مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، بخش زلزله شناسی مهندسی و خطرپذیری ، تهران، ایران
چکیده: (4699 مشاهده)
زمینه و هدف: موضوع کاهش خطرپذیری بحرانهای طبیعی یکی از مهمترین موضوعات در توسعه پایدار است. کودکان از گروه های بسیار آسیب پذیر در بحرانهای طبیعی هستند. شیوه کاهش خطرپذیری بحران با محوریت کودکان از شیوه های نوین و مؤثر میباشد که میتواند میزان آسیب پذیری این گروه جمعیتی را کاهش دهد. دیدگاه و شیوه کاهش خطرپذیری کودک محور در برنامه های کاهش خطرپذیری کمتر مورد توجه بوده است درحالیکه این شیوه میتواند منافع بلندمدتی را به همراه داشته باشد و به توسعه پایدار شهرها به ویژه تهران در آینده، کمک کند. هدف از این پژوهش، معرفی این شیوه و نیز ارائه توزیع جمعیت کودکان در شهر تهران و اولویت بندی مناطق مختلف شهر تهران از نظر توزیع این گروه جمعیتی میباشد تا بتوان با استفاده از این شیوه تا حدود زیادی از میزان آسیب پذیری اجتماعی و فیزیکی شهر تهران کاست و آن را به توسعه پایدار نزدیک نمود.
روش: نتایج حاصل از این پژوهش، کاربردی بوده و روش این مطالعه، به صورت توصیفی-تحلیلی میباشد. این مطالعه در دو مرحله انجام گرفت. در مرحله اول، منابع و مستندات در زمینه شیوه های کاهش خطرپذیری بحران با محوریت کودکان جمع آوری شده و نمونه های موردی، مورد بررسی قرار گرفتند. در مرحله دوم، پس از تعیین جامعه آماری هدف، که کودکان زیر شش سال شهر تهران است، این جامعه، بر اساس جنسیت و مناطق تفکیک،در محیط نرم افزاری GIS وارد و پردازش شد.. در گام آخر نیز، پهنه بندی منطقه ای صورت گرفته و اولویت های اول تا پنجم جهت استفاده در برنامه های پنج ساله معین گردیدند.
یافته ها: بر اساس پردازش و تحلیل اطلاعات در سیستم اطلاعات جغرافیایی، پنج پهنه اولویت دار، برای شهر تهران مشخص شده که در هر پهنه، مناطق اولویت دار نیز مشخص گردیده اند. همچنین علاوه بر تعیین اولویتها، تفکیک جنسیت نیز صورت گرفته است، زیرا که جنسیتهای مختلف، به دلایل و عوامل مختلف اجتماعی و فیزیکی آسیب پذیری متفاوتی دارند و این تفکیک میتواند در جهت برنامه ریزی بهتر و هدفمند، کمک کننده باشد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، پنج منطقه ی4،14،15،20 و 5 بیشترین جمعیت آسیبپذیر کودک را دارا هستند که میتوان با شناسایی آنها و ارائه پیشنهاداتی میزان آسیب پذیری کودکان را کاهش داد و ضمن کاهش آسیب پذیری کودکان، با برنامه ریزی های هدفمند، کاهش خطرپذیری بحران کودک محور، با توانمندسازی این گروه جمعیتی از کودکان، به عنوان عامل تغییر استفاده نمود.
روش: نتایج حاصل از این پژوهش، کاربردی بوده و روش این مطالعه، به صورت توصیفی-تحلیلی میباشد. این مطالعه در دو مرحله انجام گرفت. در مرحله اول، منابع و مستندات در زمینه شیوه های کاهش خطرپذیری بحران با محوریت کودکان جمع آوری شده و نمونه های موردی، مورد بررسی قرار گرفتند. در مرحله دوم، پس از تعیین جامعه آماری هدف، که کودکان زیر شش سال شهر تهران است، این جامعه، بر اساس جنسیت و مناطق تفکیک،در محیط نرم افزاری GIS وارد و پردازش شد.. در گام آخر نیز، پهنه بندی منطقه ای صورت گرفته و اولویت های اول تا پنجم جهت استفاده در برنامه های پنج ساله معین گردیدند.
یافته ها: بر اساس پردازش و تحلیل اطلاعات در سیستم اطلاعات جغرافیایی، پنج پهنه اولویت دار، برای شهر تهران مشخص شده که در هر پهنه، مناطق اولویت دار نیز مشخص گردیده اند. همچنین علاوه بر تعیین اولویتها، تفکیک جنسیت نیز صورت گرفته است، زیرا که جنسیتهای مختلف، به دلایل و عوامل مختلف اجتماعی و فیزیکی آسیب پذیری متفاوتی دارند و این تفکیک میتواند در جهت برنامه ریزی بهتر و هدفمند، کمک کننده باشد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، پنج منطقه ی4،14،15،20 و 5 بیشترین جمعیت آسیبپذیر کودک را دارا هستند که میتوان با شناسایی آنها و ارائه پیشنهاداتی میزان آسیب پذیری کودکان را کاهش داد و ضمن کاهش آسیب پذیری کودکان، با برنامه ریزی های هدفمند، کاهش خطرپذیری بحران کودک محور، با توانمندسازی این گروه جمعیتی از کودکان، به عنوان عامل تغییر استفاده نمود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1396/5/6 | پذیرش: 1396/8/28 | انتشار الکترونیک: 1396/10/12
دریافت: 1396/5/6 | پذیرش: 1396/8/28 | انتشار الکترونیک: 1396/10/12
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |